درمان زخم با عسل؛ نحوه استفاده و خطرات احتمالی آن!

 

 

 

درمان زخم با عسل از گذشته های دور مرسوم بوده و مردم هزاران سال از عسل برای بهبود زخم استفاده کرده اند. در حالی که اکنون گزینه های درمانی بسیار مؤثر دیگری برای ترمیم زخم ها داریم، هنوز هم ممکن است عسل برای بهبود برخی زخم ها مفید باشد. عسل دارای خواص ضد باکتریایی و تعادل pH بی نظیری است که اکسیژن و ترکیبات درمانی را به زخم منتهی می کند.

قبل از سرکشی به کابینت خود، ابتدا باید بدانید که متخصصان مراقبت از زخم، برای بهبود زخم های مزمن و سایر آسیب ها از چه نوع عسلی استفاده می کنند.

شما را در مورد زمان های درست و نادرست استفاده از عسل برای ترمیم زخم ها آگاه خواهیم کرد، پس با ما همراه باشید.

 

فهرست مطالب    

آیا عسل برای درمان زخم مؤثر است؟

عسل ماده ای شیرین و چسبناک است که نشان داده شده دارای اجزای فعال زیستی می باشد که می تواند به بهبود زخم کمک کند.

طبق بررسی ادبیات منتشر شده در مجله Wounds، عسل در درمان زخم ها، مزایای زیر را ارائه می دهد:
pH اسیدی عسل باعث بهبود زخم ها می شود. عسل دارای pH اسیدی بین ۳٫۲ تا ۴٫۵ است. هنگامی که روی زخم ها اعمال می شود، pH اسیدی خون را ترشح می کند تا اکسیژن آزاد کند که برای بهبود زخم ها مهم است. pH اسیدی همچنین وجود موادی به نام پروتئازها را کاهش می دهد که روند بهبود زخم ها را مختل می کنند.

 

امروزه درمان زخم با عسل مورد استقبال بسیاری از پزشکان قرار گرفته که به بیماران خود توصیه می کنند. بیشتر متخصصان پزشکی از نوع خاصی از عسل ها بر روی زخم ها استفاده می کنند. به طور مثال عسل مانوکا از آن جهت که حاوی ترکیب متیل گلوکسال می باشد بی نظیر است. از آنجایی که عسل مانوکا یک عسل وارداتی می باشد و دسترسی به آن سخت است، از عسل هایی مانند: عسل آویشن، عسل کتیرا، عسل چهل گیاه، عسل بابونه و عسل اکالیپتوس که برای بهبود زخم ها عالی هستند می توان استفاده نمود.

 

عسل و انواع زخم ها

 

متخصصان برای درمان انواع زخم های زیر از عسل استفاده کرده اند:

عسل برای جوش یا دمل
سوختگی
خراش ها
سینوس پیلونیدال (کیست مویی)
زخم پای وریدی و دیابتی
عسل برای زخم عمیق
ترمیم زخم جراحی

محققان مطالعات مختلفی را در مورد اثر بخشی عسل به عنوان درمانی برای انواع زخم ها انجام داده اند و در یک بررسی گسترده مطالعاتی در مورد ۲۶ آزمایش بالینی را منتشر کرده اند که در مجموع ۳۰۱۱ شرکت کننده را شامل می شد.

محققان نتیجه گرفتند که عسل در بهبود سوختگی با ضخامت جزئی و زخم های بعد از عمل بهتر از بسیاری از درمان های دیگر کمک می کند.

 

نشان داده شده است که عسل دارای اثر ضد باکتریایی بر باکتری های مضری است که معمولاً در زخم ها وجود دارد، مانند استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (از پاتوژن های شایع بیمارستانی است که در طی سه دهه گذشته میزان شیوع آن در سرتاسر جهان در حال افزایش می باشد) و انتروکوکهای مقاوم به ونکومایسین (آنتروکوک ها میکروارگانیسم های های گرم مثبتی هستند که در حال حاضر بعنوان یکی از مهم ترین علل مرگ و میر در بیماران بستری به شمار می آیند) و بخشی از این مقاومت ممکن است از طریق خاصیت اسمزی آن باشد.